бага́цце, -я, мн. -і, -яў, н.
1. Матэрыяльныя каштоўнасці, грошы.
2. Сукупнасць прыродных рэсурсаў.
Прыродныя багацці.
3. Раскоша, шыкоўнасць.
Б. ўбрання.
4. Разнастайныя ўнутраныя якасці каго-н.
Духоўныя багацці людзей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
luxury [ˈlʌkʃəri] n.
1. раско́ша
2. (рэ́дкая) прые́мнасць, уце́ха
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
шык, -у, м.
1. Паказная раскоша, форс, элегантнасць.
Апранацца з шыкам.
Прайсці з шыкам (з жаданнем зрабіць уражанне на людзей).
2. у знач. вык. Задавальняе ў вышэйшай ступені, з’яўляецца найлепшым (разм.).
Уборы — ш.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
роско́шество ср. раско́ша, -шы ж., ро́скаш, -шы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Glückseligkeit
f - шча́сце; раско́ша, асало́да
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ро́скаш ’раскоша’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), ’дастатак’, ’прасторнае памяшканне’ (Нас.), ’свабода, воля (для курэй)’ (брасл., Сл. ПЗБ), ’прыдоба, удоба, выгада, прыволле’ (светлаг., лельч., ЛА, 5). Укр. ро́скіш ’раскоша, багацце, дастатак’, рус. зах. роскошь з польск. roskosz (Махэк₂, 267); в.-луж. rozkošnik ’чалавек, ахвочы на пацехі’, чэш., славац. rozkoš ’асалода, раскоша, шчасце’, ’прывабнасць, краса, хараство’, ’юрлівасць’, славен. razkô̥s ’радасць, ахвота, жаданне’, серб. ра́скош ’раскоша’, макед. раскош ’тс’, балг. разко́ш, ц.-слав. раскошь ’асалода, радасць, задавальненне’. Прасл. *orz‑košь < *(orz‑)koxati (Бязлай, 3, 159; Бернекер, 1, 538; Брукнер, 242; Чарных, 2, 123), параўн. ст.-чэш. rozkochati ’развесяліць’, ’распагоджвацца’, — да раз- і кахаць (гл.). Гл. таксама раскоша.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
barbaric [bɑ:ˈbærɪk] adj.
1. жо́рсткі
2. ва́рварскі, дзі́кі; першабы́тны;
barbaric taste гру́бы густ;
barbaric splendour аляпава́тая раско́ша
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
благода́ть ж.
1. раско́ша, -шы ж., любата́, -ты́ ж., хараство́, -ва́ ср.;
кака́я благода́ть! яка́я раско́ша (любата́)!, яко́е хараство́!;
2. уст., рел. Бо́ская ла́ска, дар Бо́жы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
świetność
ж. пышнасць, раскоша, хараство
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)