шык, -у, м.

1. Паказная раскоша, форс, элегантнасць.

Апранацца з шыкам.

Прайсці з шыкам (з жаданнем зрабіць уражанне на людзей).

2. у знач. вык. Задавальняе ў вышэйшай ступені, з’яўляецца найлепшым (разм.).

Уборы — ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)