Verbum

дасло́ўны, -ая, -ае.

Літаральна дакладны, перададзены слова ў слова.

Д. пераклад.

Даслоўная перадача размовы.

|| наз. дасло́ўнасць, -і, ж.

інты́мнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Весці інтымныя размовы, абыходзіцца з кім-н. празмерна даверліва.

І. з сяброўкамі.

што-нішто́, чаго-нічаго́, чаму-нічаму́, займ. неазнач. (разм.).

Нешта, сёе-тое.

Пачуць што-н. з чужой размовы.

размо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Дапаможнік для размовы з іншаземцамі з узорамі дыялогаў на бытавыя і іншыя тэмы.

пра, прыназ. з В.

Ужыв. пры абазначэнні прадмета размовы, думкі або пачуцця.

Пагаварыць пра адпачынак.

Колькі раз я ўспамінаў пра цябе.

траскатня́, -і́, ж. (разм.).

1. Працяжны трэск, шум, стук.

Т. кулямёта.

2. перан. Бясконцая балбатня, пустыя размовы.

У вершы многа траскатні.

маўча́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (разм.).

Дзіцячая гульня, у якой прайграе той, хто першым загаворыць.

◊

Гуляць у маўчанку — ухіляцца ад размовы.

мітынгава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; незак. (разм.).

1. Удзельнічаць у мітынгу, абмяркоўваць што-н. на мітынгу.

2. перан. Весці пустыя размовы, што не дапамагаюць справе.

негаваркі́, -а́я, -о́е.

1. Не схільны ўступаць у размовы; маўклівы.

Н. хлопец.

2. Які ўхіляецца ад размоў з людзьмі; замкнуты.

Па складзе характару ён лічыўся негаваркім.