размежава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад размежаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размежава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размежаваць, размежавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размяжо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размяжоўваць — размежаваць і размяжоўвацца — размежавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддыферэнцава́ць

‘размежаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аддыферэнцу́ю аддыферэнцу́ем
2-я ас. аддыферэнцу́еш аддыферэнцу́еце
3-я ас. аддыферэнцу́е аддыферэнцу́юць
Прошлы час
м. аддыферэнцава́ў аддыферэнцава́лі
ж. аддыферэнцава́ла
н. аддыферэнцава́ла
Загадны лад
2-я ас. аддыферэнцу́й аддыферэнцу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час аддыферэнцава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намежава́ць, ‑мяжую, ‑мяжуеш, ‑мяжуе; зак., чаго.

Размежаваць у нейкай колькасці (зямлю, участкі лесу і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паро́зніць

‘адрозніць, размежаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паро́зню паро́знім
2-я ас. паро́зніш паро́зніце
3-я ас. паро́зніць паро́зняць
Прошлы час
м. паро́зніў паро́знілі
ж. паро́зніла
н. паро́зніла
Загадны лад
2-я ас. паро́зні паро́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час паро́зніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

odgraniczyć

зак. размежаваць, адмежаваць, аддзяліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

брод, -у, М -дзе, мн. брады́, -о́ў, м.

1. Неглыбокае месца на ўсю шырыню ракі, возера, зручнае для пераходу, пераезду.

Пераправіцца бродам.

2. След, пракладзены на сенажаці, у полі, каб размежаваць участкі.

Правёў б. да самай ракі.

|| прым. бро́давы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размежава́ны

1. прям., перен. размежёванный;

2. разграни́ченный;

1, 2 см. размежава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozgraniczyć

зак.

1. размежаваць;

2. адрозніць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)