безграшо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляецца без грошай, шляхам безнаяўных або натуральных разлікаў. Безграшовы разлік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэнаміна́цыя, ‑і, ж.

Змяненне намінальнай вартасці грашовых знакаў для стабілізацыі валюты і спрашчэння разлікаў.

[Ад лац. denominatio — перайменаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэско́нтра, нескл., н.

Дапаможная бухгалтарская кніга для ўліку разлікаў з рознымі арганізацыямі і асобамі.

[Іт. riscontro.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

giro [ˈdʒaɪrəʊ] n. finance жыро́, жыраразлі́кі (від безная́ўных разлі́каў праз разліко́выя чэ́кі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэві́за, ‑ы, ж.

Вэксаль, чэк, акрэдытыў і пад., выпісаныя ў замежнай валюце для міжнародных разлікаў.

[Фр. devise.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Акцэпт (форма разлікаў) 1/222

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

metodologia

ж. метадалогія;

metodologia obliczeń — метадалогія разлікаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пясту́н, пестуна, м.

1. Той, хто любіць песціцца; балаўнік.

2. Той, каго вельмі песцяць, распешчваюць. [Алень] прыблудзіўся на батарэю яшчэ зімой і, як расказваюць, быў пестуном гарматных разлікаў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

своекары́слівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць своекарыслівага; імкненне да асабістай выгады, карысці. Своекарыслівасць разлікаў. □ Не прамату і дзіцячую непасрэднасць, а своекарыслівасць і хітрасць бачылі з самага пачатку ў паводзінах Міхалкі. Барсток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлефані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Работнік тэлефоннай станцыі.

2. Ваенны сувязіст, спецыяліст па пракладцы тэлефоннай лініі. Камандзіры батарэй і гарматных разлікаў пачалі ставіць гарматы, і тэлефаністы пацягнулі тэлефонныя правады. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)