расстро́ить сов.

1. (нарушить строй) расстро́іць; (о музыкальном инструменте — ещё) разла́дзіць;

2. (причинить ущерб) разла́дзіць;

3. (помешать осуществлению) разла́дзіць;

4. (привести в болезненное состояние) сапсава́ць;

5. (огорчить) расхвалява́ць, сапсава́ць настро́й; засмуці́ць; см. расстра́ивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozstroić

зак. расстроіць; разладзіць;

rozstroić fortepian — разладзіць раяль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разла́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разладзіць.

2. у знач. прым. Які прыйшоў у непрыгоднасць; няспраўны. Разладжаны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разла́джаны

1. разла́женный;

2. разла́женный, расстро́енный;

3. расша́танный;

1-3 см. разла́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разла́джваць несов.

1. разла́живать;

2. разла́живать, расстра́ивать;

3. расша́тывать;

1-3 см. разла́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбуры́ць, -буру́, -бу́рыш, -бу́рыць; -бу́раны; зак., што.

1. Б’ючы, ламаючы, знішчыць, ператварыць у руіны.

Р. дом.

Р. мост.

2. перан. Парушыць, разладзіць, знішчыць.

Р. планы непрыяцеля.

Р. сям’ю.

|| незак. разбу́рваць, -аю, -аеш, -ае і разбура́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разбу́рванне, -я, н. і разбурэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozklekotać

зак.

1. расхістаць, разбіць;

2. разладзіць; расстроіць;

rozklekotać fortepian разм. разладзіць раяль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

storpedować

зак.

1. тарпедаваць;

2. разладзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hintertréiben

* vt перашкаджа́ць, замі- на́ць; разла́дзіць, сарва́ць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rozprząc

зак.

1. распрэгчы, выпрагчы;

2. разладзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)