rozdymać

незак. раздуваць, раздзімаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пу́чыць, ‑чыць; незак., што.

Раздуваць, уздымаць. Вецер пучыць брызент. □ Не будзе ежа будучыні пучыць так жываты людзям, як гэта самая капуста. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мусі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

1. што. Спец. Узбіваць пену, прымушаць што‑н. пеніцца.

2. Спец. Іскрыцца, пеніцца (пра напіткі).

3. перан.; што. Кніжн. Перавялічваць, раздуваць значэнне чаго‑н.

[Ад фр. mousser — пеніцца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áufbauschen

vt

1) раздзіма́ць, надзіма́ць

2) перан. раздува́ць, перабо́льшваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rozprężać

незак.

1. расцягваць, раздуваць, расшыраць;

2. аслабляць напружанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hot​2 [hɒt] v. infml разаграва́ць, падаграва́ць

hot up [ˌhɒtˈʌp] phr. v. infml распа́льваць; фарсі́раваць, узмацня́ць; узмацня́цца;

hot up a campaign раздува́ць кампа́нію

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

waken [ˈweɪkən] v. fml

1. прачына́цца, абуджа́цца;

waken from sleep прачну́цца ад сну

2. абуджа́ць, будзі́ць;

waken hopes будзі́ць надзе́і;

waken fire раздува́ць аго́нь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пушы́ць 1 ’раздуваць, надуваць’ (Арх. Федар.; мсцісл., З нар. сл.; Шымк. Собр.; Шат.; Янк. 1; Некр.; ТС), ’брадзіць’ (Жд. 1), ’пучыць’ (Сцяц.), пу́шыць ’апухаць, рабіць пухлым’ (Ян., ПСл), ’веяць’ (паст., Сл. ПЗБ), параўн. укр. пу́шити ’рабіць поўным, надуваць; узрыхляць’, польск. puszyć ’раздуваць’, славен. pušiti ’рыхтавацца да раення (пра пчол)’, серб.-харв. пу̏шити ’дыміць, пыліць’, балг. пу́ша ’тс’ і пад. Да пу́хаць, пухнуць (гл.).

Пушы́ць 2 ’рабіць пушыстым; абсыпаць пухам’; перан. ’моцна лаяць, распякаць’ (ТСБМ, ТС, Юрч.). Да пух (гл.), пераноснае значэнне, магчыма, на базе гукапераймальнага пу́хаць ’дуць’, параўн. пу́шыцца ’дуцца на каго-небудзь’, пушы́сты ’пушысты; той, хто ў выпадку незадавальнення дзьмецца (“пушыцца”)’ (Янк. 1).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

overplay [ˌəʊvəˈpleɪ] v.

1. перабіра́ць ме́ру, залі́шне стара́цца, перастара́цца; пераі́грываць

2. надава́ць празме́рнае значэ́нне, раздува́ць

♦

overplay one’s hand пераацэ́ньваць свае́ здо́льнасці/магчы́масці, захо́дзіць на́дта далёка, перахо́дзіць дазво́леныя ме́жы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ánblasen

* vt

1) дзьму́ць (на што-н.); раздува́ць

2) разм. абла́яць (каго-н.); накрыча́ць (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)