раздува́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раздува́ю раздува́ем
2-я ас. раздува́еш раздува́еце
3-я ас. раздува́е раздува́юць
Прошлы час
м. раздува́ў раздува́лі
ж. раздува́ла
н. раздува́ла
Загадны лад
2-я ас. раздува́й раздува́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раздува́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздува́ць несов. (преувеличивать) раздува́ть; см. разду́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раздуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздува́ць гл. раздзімаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раздува́нне ср. раздува́ние; см. раздува́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздува́цца несов., страд. раздува́ться; см. раздува́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздува́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да раздуцца.

2. Зал. да раздуваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбэ́хваць

‘павелічаць, пашыраць, раздуваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разбэ́хваю разбэ́хваем
2-я ас. разбэ́хваеш разбэ́хваеце
3-я ас. разбэ́хвае разбэ́хваюць
Прошлы час
м. разбэ́хваў разбэ́хвалі
ж. разбэ́хвала
н. разбэ́хвала
Загадны лад
2-я ас. разбэ́хвай разбэ́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разбэ́хваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздува́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раздуваць — раздуць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раздувацца — раздуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Раздума́ць ’раздзьмухваць’, ’раздуваць’, раздума́нне ’раздзьмухванне’ (Юрч. СНЛ), рус. смал. раздума́ць ’раздуваць агонь’. Ад дуць (гл.) пад уплывам дзьмуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)