разда́тачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да раздачы; прызначаны для раздачы. Раздатачны пункт. Раздатачны матэрыял. Раздатачны коўш.

2. у знач. наз. разда́тачная, ‑ай, ж. Памяшканне, дзе праводзіцца раздача чаго‑н. Адпускаць абеды цераз раздатачную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dispensation

[,dɪspenˈseɪʃən]

n.

1) разда́ча f., разьмеркава́ньне n.

2) звальне́ньне, адпушчэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

distribution

[,dɪstrɪˈbju:ʃən]

n.

1) разда́ча f., разьмеркава́ньне n.

2) падзе́л -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Vertéilung

f -, -en

1) размеркава́нне, разда́ча, вы́дача

2) размяшчэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

непаты́зм

(ад лац. nepos, -otis = унук, нашчадак)

раздача рымскімі папамі даходных пасад, вышэйшых царкоўных званняў сваякам для ўмацавання ўласнай улады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Vergébung

f -, -en

1) разда́ча

2) дарава́нне, прабачэ́нне

ich bítte um ~! — прашу́ прабачэ́ння!, праба́чце!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АНТАНІ́НЫ

(Antonini),

дынастыя рымскіх імператараў, якая правіла ў 96—192. Назва ад імя імператара Антаніна Пія. Заснавальнік дынастыі — Нерва [96—98].

Да Антанінаў належалі: Траян [98—117], Адрыян [117—138], Антанін Пій [138—161], Марк Аўрэлій [161—180] і яго суправіцель Луцый Вер [161—169], Камод [180—192]. Часы праўлення Антанінаў лічацца «залатым векам» імперыі. Для іх характэрны спалучэнне манархіі і свабоды, эканам. і культ. развіццё правінцый, буд-ва новых гарадоў, пераможныя войны, раздача рым. грамадзянства і інш.

т. 1, с. 380

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

casting

[ˈkæstɪŋ]

n.

1) выліва́ньне n. (напр. з бро́нзы)

2) адлі́ўка f., адлі́ты прадме́т

3) разда́ча ро́ляў

4) закіда́ньне ву́ды з прына́дай

•

- casting vote

- casting voice

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВІ́ЛЬЯ (Villa) Франсіска, Панча Вілья [сапр. Аранга (Arango) Даратэа; 4.10.1877, г. Рыо-Грандэ, Мексіка — 20.7.1923], дзеяч Мексіканскай рэвалюцыі 1910—17, нац. герой Мексікі. Удзельнічаў у звяржэнні дыктатуры П.Дыяса (1911), задушэнні мяцяжу П.Ароска (1912). У 1913 сфарміраваў і ўзначаліў паўстанцкую Паўн. дывізію, якая дзейнічала ў штатах Чыўаўа і Кааўіла, дзе праводзілася раздача канфіскаваных зямель сялянам, канфіскацыя прамысл. прадпрыемстваў, адкрываліся школы. Разам з сял. арміяй Э .Сапаты атрады Вільі ў снеж. 1914 уступілі ў Мехіка, але ў студз. 1915 пасля паражэння пакінулі сталіцу. У 1916—17 змагаўся супраць інтэрвенцкіх войск ЗША. У 1916—19 вёў партыз. барацьбу супраць урада Карансы. У 1920 адышоў ад рэв. руху. Забіты.

т. 4, с. 177

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

размеркава́нне н.

1. Vertéilung f -, -en; Éinteilung f - (дзяленне); Zúteilung f - (раздача);

размеркава́нне абавя́зкаў Áufgabenverteilung f;

размеркава́нне по́пыту эк. Náchfrageverteilung f -;

размеркава́нне прыбы́тку камерц. Gewínnausschüttung f, Gewínnverteilung f;

размеркава́нне тава́раў камерц. das Disponíeren von Wáren;

2. (спецыялістаў) Éinsatz m -es, -sätze; Éingliederung f - (уключэнне ў склад чаго-н.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)