Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фамілья́рны
(лац. familiaris = сямейны, блізкі)
бесцырымонны, развязны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
sassy[ˈsæsi]adj.infml
1. наха́бны, дзёрзкі, развя́зны
2. бо́йкі, жва́вы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
unbuttoned[ˌʌnˈbʌtnd]adj.
1. расшпі́лены;
co me unbuttoned расшпілі́цца (пра гузікі)
2. не пасрэ́дны; развя́зны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
úngeniert
[-ʒə-]
1.
a нясці́плы, развя́зны
2.
adv без со́раму
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
фамілья́рны
(лац. familliaris = сямейны, дамашні)
бесцырымонны, развязны (аб чалавеку, яго паводзінах).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
бесцырымо́нны, ‑ая, ‑ае.
Які не звяртае ўвагі на агульнапрынятыя нормы паводзін; развязны. Заснавалі і сталі адразу прыкметныя бесцырымонныя кінааператары, фотакарэспандэнты.Карпаў.// Які адыходзіць ад агульнапрынятых нормаў паводзін, звычаяў. Раісу Антонаўну любілі ўсе і можа таму даравалі яе мужу бесцырымоннае ўмяшанне ў чужыя сямейныя справы.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлюст, ‑а, М ‑сце, м.
Разм.
1. Хітры і нахабны чалавек; прайдзісвет. [Стася:] — Не бачыш, які гэта хлюст. На хаду абуе ў лапці каго захоча.Пальчэўскі.[Глобаў:] — Я цябе, хлюста такога, да трактара блізка не дапушчу, пакуль чалавекам не станеш.Беразняк.// Франтаваты, развязны чалавек. Звышмодны хлюст.
2. Від картачнай гульні. Гуляць у хлюсты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ве́тлівы ’ласкавы, далікатны, прыветлівы’ (БРС, КТС, Бяльк.), сюды ж вытворныя: ветліва (БРС, Гарэц., Яруш., КТС, Бяльк.), ветлівасць ’уласцівасць ветлівага чалавека’ (БРС, Гарэц., Яруш., КТС), укр.вітли́вий, паўд.-рус.ве́тливий ’прыветлівы, ласкавы; развязны, гаваркі’. У іншых слав. мовах не адзначаецца. Усходнеславянскае ўтварэнне ад ветлы (< větъ‑lъ) і суф. ‑ivъ, хаця ўжо ў ст.-слав. мове гэты суфікс успрымаецца, як ‑livъ (Сялішчаў, Старосл. яз., 2, 81).