разве́сціся¹, -вяду́ся, -вядзе́шся, -вядзе́цца; -вядзёмся, -ведзяце́ся, -вяду́цца; -вёўся, -вяла́ся, -ло́ся; -вядзі́ся; зак., з кім.

Скасаваць свой шлюб.

Р. з жонкаю.

|| незак. разво́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца.

|| наз. разво́д, -у, М -дзе, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разве́сці³, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́, -ло́; -вядзі́; -ве́дзены; зак.

1. каго-што. Даць распладзіцца каму-н., разрасціся чаму-н.

Р. трусоў.

Р. парк.

2. У спалучэнні з абстрактным назоўнікам азначае: пачаць рабіць тое, аб чым гаворыцца ў назоўніку (разм.).

Р. доўгую, пустую гутарку.

Р. актыўную дзейнасць.

3. што. Распаліць, раскласці (агонь, вогнішча).

|| незак. разво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. развядзе́нне, -я, н. (да 1 і 3 знач.) і разво́д, -у, М -дзе, м. (да 1 знач.).

Пакінуць рубель на р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разве́сці¹, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́; -ло́; -вядзі́; -ве́дзены; зак.

1. каго (што). Ведучы, даставіць (многіх) у розныя месцы.

Р. вартавых.

2. перан. Разлучыць каго-н., аддаліць аднаго ад другога.

Лёс навекі нас развёў.

3. каго (што). Скасаваць чый-н. шлюб.

4. Адвесці часткі чаго-н. у розныя бакі; рассунуць, расставіць што-н. злучанае.

Р. мост.

Развесці рукамі (разм.) — павесці рукамі ў розныя бакі ў знак здзіўлення, бяссілля ў вырашэнні якой-н. справы.

|| незак. разво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. развядзе́нне, -я, н. (да 4 знач.), разво́д, -у, М -дзе, м. (да 1, 3 і 4 знач.) і разво́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 4 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распло́д, -ду м., разг. распло́д, разво́д;

пакі́нуць на р. — оста́вить на разво́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распло́д распло́д, -ду м., разво́д, -ду м.; см. распложа́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

divorce1 [dɪˈvɔ:s] n. разво́д; разры́ў;

the divorce rate працэ́нт разво́даў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sue [s(j)u:] v. прасле́даваць судо́м, распачына́ць працэ́с су́праць каго́-н.;

sue for a divorce пада́ць на разво́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hescheidung

f -, -en скасава́нне шлю́бу, разво́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vergtterung

f -, -en вайск. разво́д караву́лаў [ва́рты]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

*Расхэйдус, росхэ́йдусразвод’ (ТС). Параўн. з расхе́ўрыс (гл.). Іранічнае ўтварэнне ад расхадзі́цца, разысці́ся ’скасаваць шлюб’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)