разве́яны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад развеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразве́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Развеяць усё, многае. Вецер паразвейваў лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozwiać

зак. развеяць;

rozwiać wątpliwości — развеяць сумненне;

rozwiać podejrzenia — развеяць падазрэнні;

rozwiać na cztery wiatry — пусціць на вецер; пусціць па ветры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Разве́й ’жоўты пясок’ (Сцяшк.), ’пясчаная неўрадлівая глеба’ (шчуч., Нар. лекс.). Утворана ад разве́яць (гл.) бязафіксным спосабам, як гле́й (гл).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разве́яны

1. разве́янный; рассе́янный;

2. перен. рассе́янный; разве́янный; разо́гнанный;

1, 2 см. разве́яць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздзьму́ць, -му́, -ме́ш, -ме́; -мём, -мяце́, -му́ць; -мі́; -му́ты; зак., што.

1. Дзьмучы, дзьмухнуўшы, развеяць, рассеяць што-н. лёгкае.

Р. пыл.

2. Прытокам паветра ўзмацніць гарэнне; распаліць.

Р. жар.

3. Напоўніць паветрам; надзьмуць.

Р. ноздры.

|| незак. раздзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. раздзіма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tedium [ˈti:diəm] n. lit. нуда́, нудо́та; сто́мленасць;

relieve the tedium of expectation разве́яць ну́днае чака́нне;

two hours of endless tedium дзве гадзі́ны бяско́нцай нуды́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

распе́трыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Разм. Разбіць ушчэнт; размесці. Мы клялі вас тады, Мінеральныя Воды І абвеяны снегам Суровы Каўказ, — Белы гад нас прыціснуў Крыжовым паходам І распетрылі чэрці нас. Шмат загінула там, Каля ног Машука. Броўка. Як рэкі развіваюць зім кайданы, распетрым ворага над Сожам. Вялюгін. // Развеяць, раскідаць. У такія хвіліны [Глушак] думаў пра Нохіма як разумнейшы: «.. Распетрыў са страху ўсё сам, гатовы развеяць усё да пушынкі, а як вернецца добры час — дзе яго, тваё, сабярэш?» Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verwéhen

1.

vt

1) замята́ць

2) разве́яць

2.vi (s) рассе́йвацца, разве́йвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

цяпля́нішча, ‑а, н.

Абл. Вогнішча. Сапраўды, нядаўна гарэлі Тут школьных паходаў кастры. Цяплянішч яшчэ не паспелі Развеяць сухія вятры. Калачынскі. А потым — мір... Зара ў блакіце... І тло цяплянішч на зямлі... І зноў хада па той арбіце, дзе ногі ўпершыню прайшлі. Ляпёшкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)