разве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́й; -ве́яны; зак., што.

1. Разнесці ў розныя бакі (ветрам).

Віхор падхапіў шматкі сухога сена, падняў іх угару і развеяў.

2. перан. Рассеяць, знішчыць, разагнаць.

Р. трывогу.

Р. сумненні.

|| незак. разве́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разве́яць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разве́ю разве́ем
2-я ас. разве́еш разве́еце
3-я ас. разве́е разве́юць
Прошлы час
м. разве́яў разве́ялі
ж. разве́яла
н. разве́яла
Загадны лад
2-я ас. разве́й разве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час разве́яўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разве́яць сов.

1. (ветром, дуновением) разве́ять, рассе́ять;

2. перен. (о мыслях, настроении и т.п.) рассе́ять, разве́ять; разогна́ть;

р. трыво́гу — рассе́ять (разве́ять) трево́гу;

р. сумне́нні — рассе́ять (разве́ять) сомне́ния;

р. сум — рассе́ять (разогна́ть) печа́ль (грусть);

р. нуду́ — разогна́ть ску́ку;

3. (флаги, волосы и т.п.) разве́ять, растрепа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́яць, ‑вею, ‑вееш, ‑вее; зак., што.

Разнесці ў розныя бакі (ветрам); пусціць па ветры. Ветрык развеяў туман, перастала імжыць. П. Ткачоў. Каля плёсу віхор падхапіў шматкі сухога сена, падняў іх угару і развеяў. Федасеенка. // перан. Рассеяць, знішчыць, разагнаць. Развеяць трывогу. □ Пачуўся ўсплёск, успыхнула злосць у душы рыбака, а злосць гэтую развеяў звонкі дзявочы смех. Брыль. Каб як-небудзь развеяць сумны настрой, Максім спытаў у Сяргея: — Як табе тут жывецца ў горадзе? Машара. Нясмелы агеньчык развеяў паўзмрок, і хата зноў стала пустой і ціхай. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разве́яць

1. (ветрам) aus¦einánder wéhen, zerwéhen vt, in álle Wínde verwéhen;

2. перан. (рассеяць) vertréiben*, verjágen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разве́йваць гл. развеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размы́кать сов., разг. разве́яць;

размы́кать го́ре разве́яць го́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паразве́йваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Развеяць усё, многае.

Вецер паразвейваў лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разве́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да развеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разве́ять сов., прям., перен. разве́яць, мног. паразве́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)