распаде́ние ср. распадзе́нне, -ння ср., распа́д, -ду м.; разва́льванне, -ння ср., разва́л, -лу м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Zusámmenbruch
m -(e)s, -brüche крушэ́нне, крах, разва́л, катастро́фа
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dilapidation
[dɪ,læpɪˈdeɪʃən]
n.
распа́д -у m.; разва́л -у m.; трухле́ньне n., паўразбу́раны стан
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
breakdown [ˈbreɪkdaʊn] n.
1. пало́мка; ава́рыя
2. распа́д (сям’і, дзяржавы); разва́л (сістэмы), права́л (перамоў)
3. знясі́ленне;
a nervous breakdown нерво́вы зрыў
4. расшчапле́нне (рэчыва на складнікі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
разва́лкаI ж., разг.
1. (действие) разва́л, -лу м., разва́льванне, -ння ср., разбурэ́нне, -ння ср.; см. разва́ливатьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ро́зрух, ру͡озрух ’разруха, поўнае расстройства, развал у гаспадарцы’ (ТСБМ), ’разгром, беспарадак, клопаты’ (Гарэц., Мал., Байк. і Некр.). Укр. ро́зрух, ро́здрух ’бунт, смута, трывога, замяшанне, пярэпалах’, рус. разру́х ’распад, разбурэнне’, ’разрыў, канец згодзе, дружбе’, ’вайна’, польск. rozruch ’запуск (рухавіка)’, rozruchy ’хваляванні, беспарадкі’, чэш., славац. rozruch ’хваляванне, замяшанне, трывога’, славац. ’пярэпалах’. Аддзеяслоўнае (найпраўдападобней), праславянскае, ад асновы *rux утварэнне з суф. *‑ъ. Да раз‑/роз‑ (прасл. *orz‑ < і.-е. *ordh‑/*ardh‑ + s) і ру́хаць (гл.). Параўн. экспрэсіўнае рэ́зрух (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
rozpad, ~u
м. распад; развал;
rozpad tkanek мед. распад тканак;
okres połowicznego ~u фіз. перыяд паўраспаду
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Verfáll
m -(e)s
1) заняпа́д, разва́л
dem ~ entgégengehen* — набліжа́цца да заняпа́ду
in ~ geráten* — прыхо́дзіць у заняпа́д, разбура́цца
2) разбурэ́нне
3) пратэрмінава́нне (плацяжу)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
breakup
[ˈbreɪkʌp]
n.
1) разва́л -у m.; распа́д -у m.
the breakup of a marriage — жані́мства распа́лася
2) разьбіцьцё n.
the breakup of all one’s hopes — стра́та ўсі́х надзе́яў
3) упа́дак -ку, раскла́д -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
collapse
[kəˈlæps]
1.
v.
1)
а) права́львацца; зава́львацца
б) ло́паць (пра балён)
2) склада́цца, склада́ць (крэ́сла)
3) зало́мвацца; занепада́ць (пра здаро́ўе), зрыва́цца (пра перамо́вы)
2.
n.
1) разва́л -у m.; зава́льваньне n. (мо́сту, пля́наў)
2) упа́дак -ку m. (сі́лаў, прадпрые́мства)
3) залама́ньне n., фізы́чнае або́ нэрво́вае зьнясі́леньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)