распа́лубка, ‑і,
1.
2. У архітэктуры — частка зводу, утвораная перасячэннем дзвюх узаемна перпендыкулярных цыліндрычных паверхняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распа́лубка, ‑і,
1.
2. У архітэктуры — частка зводу, утвораная перасячэннем дзвюх узаемна перпендыкулярных цыліндрычных паверхняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
segregacja
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
segregowanie
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дэманта́ж
(
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
разбіра́нне
1. разбо́р
2. разде́лывание; свежева́ние;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дэманта́ж
(
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Ábbau
1) паніжэ́нне (цэн, зарплаты)
2) скарачэ́нне (штатаў), звальне́нне
3) знос,
4) ме́сца здабы́чы, капа́льня
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
rozbiórka
rozbiórk|aПольска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
разбо́р
1. (дзеянне)
2. (расследаванне) Untersúchung
разбо́р спра́вы
3.
4. (абмеркаванне) Be¦úrteilung
разбо́р уро́ка Bespréchung
без разбо́ру
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)