ро́гавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і рагавы ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

corneous

[ˈkɔrniəs]

adj.

рагавы́ (грэ́бень)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rogowy

1. рагавы;

grzebień rogowy — рагавы грэбень;

2. гл. narożny

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Піч ’рагавы стрыжань пяра’, ’цвёрдая частка пяра (з крылаў і хваста)’ (стаўб., ЛА, 1). Да пішчіігл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

narożny

навугольны; рагавы;

dom narożny — дом на рагу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пяро́¹, -á, мн. пёры і (з ліч. 2, 3, 4) пяры́, пёраў, н.

1. Рагавы стрыжань з пушыстымі адросткамі па баках, які вырастае на скуры птушак.

Страусавае п.

Гусінае п. (да паяўлення металічных пёраў² — прылада для пісання чарнілам).

2. Зялёны ліст цыбулі і часнаку (разм.).

|| памянш. пёрка, -а, мн. -і, -рак і -ркаў, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіпцю́р і капцю́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Востры загнуты рагавы прыдатак на пальцах птушак, многіх паўзуноў і млекакормячых.

2. Пазногаць (разм.).

◊

Паказаць кіпцюры — пра пагрозу.

Трапіць у кіпцюры каму — аказацца, быць пад уладай каго-н.

|| памянш. кі́пцік, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. кі́пцікавы, -ая, -ае.

|| прым. кіпцю́рны, -ая, -ае і капцю́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Пі́льшчык 1 ’чалавек, што пілуе дрэва’ (Бяльк.; паўсюдна, ЛА, 3), ’работнік, які пілуе дошкі’ (Варл.). Да шліцы (гл.).

◎ Пі́льшчык 2 ’рагавы стрыжань пяра птушкі’ (паст., Сл. ПЗБ). Да пішчык (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

horny [ˈhɔ:ni] adj.

1. рагавы́;

horny substance рагаво́е рэ́чыва

2. мазо́лісты, гру́бы, жо́рсткі;

horny hands мазо́лістыя ру́кі

3. infml сексапі́льны;

look horny выгляда́ць сексуа́льна

4. infml сексуа́льна ўзбу́джаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

horny

[ˈhɔrni]

adj.

1) рагавы́

2) мазо́лісты, мазо́льны, з мазаля́мі (ру́кі)

3) рага́ты, з рага́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)