Verbum

праза́ік, -а, мн. -і, -аў м.

Пісьменнік, які піша прозу.

драмату́рг, -а, мн. -і, -аў, м.

Пісьменнік, які піша драматычныя творы.

літара́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які прафесійна займаецца літаратурнай працай; пісьменнік.

|| прым. літара́тарскі, -ая, -ае.

любі́мы, -ая, -ае.

Які выклікае пачуццё любові, якому аддаецца перавага перад іншымі, асабліва дарагі каму-н.

Л. пісьменнік.

Любімая справа.

навелі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Пісьменнік, аўтар навел¹.

|| ж. навелі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

рамані́ст¹, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Пісьменнік, аўтар раманаў¹.

|| ж. рамані́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

бытапіса́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Пісьменнік або мастак, які ў сваіх творах адлюстроўвае быт, паўсядзённае жыццё.

|| прым. бытапіса́льніцкі, -ая, -ае.

другара́дны, -ая, -ае.

1. Не асноўны, не самы важны.

Другараднае пытанне.

2. Не лепшы, такі, якіх многа.

Д. пісьменнік.

|| наз. другара́днасць, -і, ж.

генія́льны, -ая, -ае.

1. Надзелены геніем (у 1 знач.).

Г. пісьменнік.

2. Уласцівы генію, творча дасканалы.

Геніяльная сімфонія Шастаковіча.

|| наз. генія́льнасць, -і, ж.