вершапіса́нне, ‑я, н.

Пісанне вершаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

версіфіка́цыя, ‑і, ж.

Складанне, пісанне вершаў.

[Лац. versificatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вершаплёцтва, ‑а, н.

Разм. пагард. Пісанне бяздарных вершаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

writ [rɪt] n. law

1. прадпіса́нне, зага́д

2. по́зва, паве́стка; і́скавая зая́ва

3. relig. піса́нне;

Holy/Sacred Writ Бі́блія, Свяшчэ́ннае піса́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

і́канапіс, ‑у, м.

Пісанне ікон як від рэлігійнага жывапісу. Старажытны іканапіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pisanie

н. пісанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

scripture [ˈskrɪptʃə] n. : the (Holy) Scripture Бі́блія, Свяшчэ́ннае Піса́нне;

the Muslim scriptures Кара́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

свяшчэ́нны, -ая, -ае.

1. Выключна важны, асабліва пачэсны, святы (у 4 знач.; высок.).

С. абавязак.

С. доўг.

2. У рэлігіі: які валодае святасцю, адпавядае рэлігійнаму ідэалу; боскі.

С. абрад.

Свяшчэннае пісанне.

3. Недатыкальны, непарушны.

Свяшчэнная граніца нашай краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свяще́нный свяшчэ́нны;

свяще́нный долг, свяще́нная обя́занность свяшчэ́нны абавя́зак;

свяще́нное Писа́ние рел. Свяшчэ́ннае Піса́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свяшчэ́нны héilig, gehéiligt;

Свяшчэ́ннае Піса́нне die Héilige Schrift;

Свяшчэ́нны саю́з гіст die Héilige Alliánz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)