піво́невы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да півоні. Півоневы пах.
2. у знач. наз. піво́невыя, ‑ых. Сямейства травяністых ці кустовых раслін, да якога адносіцца півоня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Päóni¦e
f -, -n бат. піво́ня
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Pfíngstrose
f -, -n бат. піво́ня
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
piwonia
ж. бат. півоня (Paeonia L.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Пінавей ’мята даўгалыгая, Mentha longifolia (L.) Huds.’ (гродз., Кіс., Сцяшк. Сл.); пікавая ’піжма-кануфер, Tanacetum balsainita L.’ (брэсц., Кіс.), ’півонія’ (воран., Сл. ПЗБ), піналейка ’зёлка?’ (пруж., Шн.). З польск. pinawia ’піжма, Tanacetum L.’, ’півоня’ (Варш. сл., 4, 194).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
махро́вый в разн. знач. махро́вы;
махро́вый пио́н махро́вая піво́ня;
махро́вое полоте́нце махро́вы ручні́к;
махро́вый реакционе́р презр. махро́вы рэакцыяне́р.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
покрасне́ть сов., прям., перен. пачырване́ць;
покрасне́ть, как пио́н пачырване́ць, як піво́ня (як мак);
покрасне́ть до корне́й воло́с пачырване́ць па са́мыя ву́шы (да са́мых вушэ́й).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Піва́нна ’дзіванна скіпетрападобная, Verbascum Ihapsifomie Schrad.’ (лельч., Бейл.). Узнікла, відаць, у выніку кантамінацыі лексем панна (ці півоня) і дзіванна ’тс’. Параўн. гродз. панна- дзіванна ’тс’ (Верас), другая частка якога дзіванна значна пашырана на слав. тэрыторыі: укр. дивина. дівенна, рус. дивана, дивина, дивизна, польск. dziewami, ст.-чэш. і чэш. divizaa, вал. divizna, паўд.-славац. cievana, славен. devin, серб.-харв. дивизлш. дивизна. дивина, бал r. дивгпма© першасную форму назвы ўстанавіць цяжка, таму этымолагі выводзяць яе з формаў накшталт: ад *divъ ’дзікі’ (бо расце на пустых “дзікіх” месцах), ці ад назваў багіні Дзевы (Дзівы) ці Дзіванны* якія не вельмі пераканаўчыя (Махэк, Jména, 209; Брукнер, 111).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)