ахилле́сов / ахилле́сова пята́ ахіле́сава пята́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахіле́саў, ‑ава.

У выразе: ахілесава пята гл. пята.

[Паводле імя міфічнага грэчаскага героя Ахілеса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахіле́саў, -сава.

У выразе: ахілесава пята (кніжн.) — найбольш слабае месца каго-, чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пя́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Тое, што і пята (у 1 знач.).

Пераступаць з наскоў на пяткі.

Паказаць (падмазаць) пяткі (таксама перан.: хутка пабегчы, уцячы). Пяткі лізаць каму-н. (падхалімнічаць перад кім-н.; разм., пагард.). Толькі пяткі блішчаць або заблішчалі (перан.: пра хуткі бег).

2. Тое, што і пята (у 2 знач.; спец.).

|| прым. пя́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Achilles heel [əˌkɪli:zˈhi:l] n. ахіле́сава пята́, сла́бае ме́сца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Achilles

[əˈkɪli:z]

n.

Ахіле́с -а m.

Achilles’ heel — ахіле́сава пята́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Пе́тка ’частка плуга’ (Выг.). Да лятка < пята (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pięta

pięt|a

ж. пята;

aż mu w ~y poszło — яго закранула за жывое;

~a Achillesowa — ахілесава пята

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

abutment

[əˈbʌtmənt]

n.

1) пята́ f. (апо́ра а́ркі або́ мо́сту)

2) суты́к -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

achillesowy

achillesow|y

: pięta ~a — ахілесава пята; слабое месца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)