Hóffart

f - пы́ха, фанабэ́рыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пых, ‑у, м.

Разм. Тое, што і пыха. І біскуп, і ўсе гэтыя генералы, і стол з яго ўкрасамі надавалі яшчэ болей важнасці і пыху асобе павятовага «камісаржа». Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

haughtiness

[ˈhɔtinəs]

n.

ганары́стасьць, фанабэ́рыстасьць; пы́ха, напы́шлівасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ánmaßung

f -, -en пы́ха, саманадзе́йнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

надме́нность фанабэ́рыстасць, -ці ж., ганары́стасць, -ці ж., напы́шлівасць, -ці ж.; пы́ха, -хі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Überhéblichkeit

f -, -en ганарлі́васць, пы́ха, фанабэ́рыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пы́шыцца ’надзімацца’ (Нас.), пыша́цца ’выстаўляцца, фанабэрыцца’ (Ласт.), параўн., чэш. pýšiti se ’тс’. Да пыхаць, пы́ха (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спесь ж. фанабэ́рыя, -рыі ж., пы́ха, -хі ж., го́нар, -ру м.;

◊

сбить спесь збіць го́нар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

arrogance

[ˈærəgəns]

n.

ганары́стасьць f.; напы́шлівасьць, пы́ха f.; наха́бства n., фанабэ́рыстасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Éhrgeiz

m -es

1) славалю́бства

2) пыхлі́васць, пы́ха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)