Verbum

шкляны́, -а́я, -о́е.

1. гл. шкло.

2. перан. Нерухомы, пусты (гл. погляд).

пустаце́лы, -ая, -ае (спец.).

Пусты ў сярэдзіне.

Пустацелая цэгла.

|| наз. пустаце́ласць, -і, ж.

пустэ́льны, -ая, -ае.

1. гл. пустэльня.

2. Бязлюдны, пусты.

П. дом.

|| наз. пустэ́льнасць, -і, ж.

фат, -а, М фа́це, мн. -ы, -аў, м.

Пусты, пошлы чалавек, які любіць рысавацца, пазіраваць.

шантрапа́, -ы́, ж., таксама зб. (разм., лаянк.).

Пусты, нікчэмны чалавек.

Не вадзіся з усякай шантрапой.

напаўмёртвы, -ая, -ае.

1. Амаль мёртвы, блізкі да смерці.

Н. чалавек.

2. перан. Бязлюдны, пусты.

Напаўмёртвая пустыня.

безжыццёвы, -ая, -ае.

1. Мёртвы.

Безжыццёвае цела.

2. перан. Пазбаўлены выразнасці, малавыразны, пусты.

Б. позірк.

|| наз. безжыццёвасць, -і, ж.

ду́ты, -ая, -ае.

1. Атрыманы шляхам выдзімання, пусты ўнутры.

Дутыя завушніцы.

2. перан. Перабольшаны, які не адпавядае сапраўднасці.

Дутыя лічбы.

Д. аўтарытэт.

нішчы́мны, -ая, -ае.

1. Не прыпраўлены скаромным, без скаромнага; посны.

Нішчымная капуста.

2. Без нічога, без якіх-н. дабавак; пусты.

Есці н. хлеб.