ба́й

‘багач; гаварун, пустамеля’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ба́й ба́і
Р. ба́я ба́яў
Д. ба́ю ба́ям
В. ба́я ба́яў
Т. ба́ем ба́ямі
М. ба́ю ба́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

балабо́лка

‘пустамеля’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. балабо́лка балабо́лкі
Р. балабо́лкі балабо́лак
Д. балабо́лцы балабо́лкам
В. балабо́лку балабо́лак
Т. балабо́лкай
балабо́лкаю		 балабо́лкамі
М. балабо́лцы балабо́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пустоплёт разг. пустаплёт, -та м., пустаме́ля, -лі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

windbag [ˈwɪndbæg] n.

1. infml, derog. пустазво́н, пустаме́ля

2. pl. windbags мяхі́ (валынкі, аргана)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пустазво́н, ‑а, м.

Разм. Чалавек, які гаворыць пустое; балбатун, пустамеля. Мятла цвёрда абяцаў, а ён не пустазвон, а чалавек слова. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустасло́ў м. разм. гл. пустамалот, пустамеля

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blatherskite

[ˈblæðərskaɪt]

n., informal

пустаме́ля -і m. & f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шля́хам, прыназ. з Р.

З дапамогай, пры дапамозе. З’езд [Саветаў] абавязаў Паркамзем узмацніць падрыхтоўку кадраў для сельскай гаспадаркі шляхам арганізацыі курсаў. «Весці». Некалькі назоўнікаў агульнага роду ўтворана шляхам словаскладання: кніганоша, лежабока, пустамеля, самавучка. Граматыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гавару́н н. м. разм. (балбатун, пустамеля) Schwätzer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

baj

м. фальк.

1. бай;

2. пустамеля, брахун

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)