распо́кнуцца, ‑нецца; зак.

Разм. Распусціцца, лопнуць (пра пупышкі, пераспелыя плады).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набу́хлы, -ая, -ае.

1. Які стаў гатовым да таго, каб распусціцца, прарасці.

Набухлыя пупышкі.

Набухлае насенне.

2. Які павялічыўся ў аб’ёме ад вільгаці.

3. Які павялічыўся ад прыліву крыві, малака.

Набухлыя вены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пупы́шкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пупышкі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чорнапарэ́чкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чорнай парэчкі. Чорнапарэчкавыя пупышкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́перс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Паўднёвая паўхмызняковая расліна, якая сцелецца па зямлі.

2. мн. Пупышкі гэтай расліны, якія ў марынаваным выглядзе ўжываюцца як прыправа.

|| прым. ка́персавы, -ая, -ае.

Сямейства каперсавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кры́пенкіпупышкі’ (Нар. лекс.). Гл. крыпанікі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́пушкіпупышкі (люб., Сл. ПЗБ). Гл. папула.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пладу́ха, ‑і, ДМ ‑дусе, ж.

Спец. Кароткая пладовая галінка, на якой знаходзяцца кветкавыя пупышкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбу́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -бу́х, -хла; зак.

1. Набухнуць, раздацца, патаўсцець ад вільгаці.

Боты намоклі, разбухлі.

Пупышкі на дрэве разбухлі.

2. перан. Непамерна павялічыцца, разрасціся.

Штаты разбухлі.

Папка з дакументамі разбухла.

|| незак. разбуха́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набрыня́ць qullen* vi (пра пупышкі); (n)schwllen* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)