упрыты́к, прысл. (разм.).

Шчыльна прымыкаючы, ушчыльную.

Пуня стаіць у. да хлява.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адры́на, -ы, мн. -ы, -ры́н, ж.

Халодная будыніна для захоўвання кармоў, інвентару і пад.; пуня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пу́нька, ‑і, ДМ ‑ньцы; Р мн. ‑нек; ж.

Памянш. да пуня; невялікая пуня. [Сцяпан] нацянькі прайшоў да агародаў, паціху зайшоў у сваю пуньку і лёг на сена. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

punia

ж. пуня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

shed​1 [ʃed] n. пу́ня, паве́ць, адры́на; сві́ран; хлеў;

a cow shed каро́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

barn [bɑ:n] n.

1. сві́ран; паве́ць; гумно́;

a hay barn адры́на, пу́ня

2. хлеў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сянні́к ’адрына, пуня’ (ТСБМ), ’матрац, набіты сенам ці саломай’ (ТСБМ, Нас., Касп., Жд., 2; бых., Янк. Мат.), сяльні́к, сядні́к, сяні́к, сені́к, сеня́к ’тс’ (Сл. ПЗБ, Ласт.), сельні́к ’матрац; месца для сена’ (ТС). Параўн. укр. сінни́к ’пуня, матрац’, польск. siennik ’тс’, чэш. seník ’пуня’, славен. senik ’пуня; матрац’, макед. сенник ’тс’. Самастойныя ўтварэнні ад сянны́ < сена; гл. таксама сельнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

outbuilding

[ˈaʊt,bɪldɪŋ]

n.

надво́рны буды́нак (як клець, пу́ня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schéune

f -, -n пу́ня, адры́на, гумно́; сві́ран

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адрына, пуня

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)