трасси́рующий
1. прич., спец. які́ (што) трасі́руе;
2. прил. воен. трасі́руючы;
трасси́рующая пу́ля трасі́руючая ку́ля.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чапі́ць сов., разг. тро́нуть, затро́нуть; зацепи́ть, заде́ть;
ку́ля чапі́ла косць — пу́ля тро́нула (затро́нула, заде́ла) кость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
излёт / на излёте пры канцы́ лёту;
пу́ля на излёте бьёт сла́бо ку́ля пры канцы́ лёту б’е сла́ба.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наскро́зь нареч., прям., перен. наскво́зь;
ку́ля прабі́ла сцяну́ н. — пу́ля проби́ла сте́ну наскво́зь;
◊ ба́чыць н. (навы́лет) — (каго) ви́деть наскво́зь (кого)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пуль-пуль-пуль ’падзыўныя словы для курэй, куранят’ (Сл. ПЗБ; мсцісл., З нар. сл.; Янк. 2, ТС), сюды ж памянш.-ласк. пу́лькі‑пу́лькі, пу́лічкі‑пу́лічкі, пу́лінькі‑пу́лінькі, рус. пуль‑пуль‑ пуль ’тс’, укр. пуль‑пуль‑пуль ’падзыўныя словы для куранят, гусянят, індыкоў’. Паводле Смаль–Стоцкага (Приміт., 170), утворана ад слова дзіцячай мовы, параўн. укр. пу́ля ’качка’, пуле ’гусяня’, якія маюць паралелі на Балканах, параўн. Кабылянскі, Мовознавство, 1981, 6, 41–52; бел. пуляня ’кураня’ (гл.). Параўн. пыль‑пыль‑пыль ’тс’, апу́ль ’адгоннае слова для птушак’ (адносна апошняга гл. Супрун, Stud. Ros. Posn., 1979, 10, 207–209).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сре́зать сов., прям., перен. зрэ́заць, мног. пазраза́ць;
сре́зать ве́точку зрэ́заць галі́нку;
его́ сре́зала пу́ля яго́ зрэ́зала ку́ля;
сре́зать на экза́мене зрэ́заць на экза́мене (іспы́це);
сре́зать мяч спорт. зрэ́заць мяч;
◊
сре́зать у́гол зрэ́заць ву́гал;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даляце́ць сов., в разн. знач. долете́ть;
д. да Уладзівасто́ка — долете́ть до Владивосто́ка;
ку́ля не ~це́ла да мішэ́ні — пу́ля не долете́ла до мише́ни;
гэ́та ве́стка ~це́ла і да нас — э́та весть долете́ла и до нас
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абміну́ць сов.
1. (проехать, пройти стороной) минова́ть, обогну́ть;
а. вёску — минова́ть (обогну́ть) дере́вню;
2. (не задеть) минова́ть;
ку́ля мяне́ ~ну́ла — пу́ля меня́ минова́ла;
3. перен. (избавиться) избежа́ть, избе́гнуть, минова́ть;
злачы́нцу не а. ка́ры — престу́пнику не избежа́ть (избе́гнуть, минова́ть) наказа́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пуля́ць 1 ’шпурляць, кідаць, страляць’ (ТСБМ; карэл.; Жыв. НС; Сцяц.), пуля́цца ’тс’ (Касп.), рус. пуля́ть ’кідаць; сварыцца’, пуляться ’тс’. Няясна, магчыма, да пу́ля ’куля’, параўн. Фасмер, 3, 405; аднак гл. Шустар-Шэўц, 2, 1190, які ўслед за Супруном (адносна рус. пульну́ть ’кінуць’ гл. Веснік БДУ, 1974, 2, 20–25) уключае названыя словы разам з в.-луж., н.-луж. pulać ’праганяць, адпіхваць’, польск. pulać ’цяжка несці’, славен. púliti ’шчыпаць; біць’ і пад. у агульнае гняздо слоў, што ўзыходзяць да прасл. *puliti, у аснове якога і.-е. pou‑ ’выстаўляцца, выпучвацца’; гл. таксама Сной, 514, які збліжае славен. puliti з літ. piáuti ’рэзаць, жаць, калоць’, лац. pavīre ’таўчы, таптаць’ і інш., што ўзыходзяць да і.-е. peu̯‑ ’таўчы’. Параўн. пуліць (гл.).
Пуля́ць 2 аргат. ’купляць’ (Рам.). Узводзяць да грэч. πουλω ’прадаваць’ (гл. Лукашанец, Сацыялекты, 73), параўн. польск. аргат. pulać ’тс’. Змена семантыкі пад уплывам прыстаўкі пра- (про-), параўн. укр. пропу́льовати = про‑давати (Горбач, Арго, 27).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
просвисте́ть сов.
1. (издать свист) прасвіста́ць, засвіста́ць, сві́снуць;
2. (исполнить свистом) прасвіста́ць;
просвисте́ть марш прасвіста́ць марш;
3. (пролететь со свистом) прасвіста́ць;
просвисте́ла над голово́й пу́ля прасвіста́ла над галаво́й ку́ля;
4. (какое-то время) прасвіста́ць;
всю ночь под окно́м просвисте́л солове́й усю́ ноч пад акно́м прасвіста́ў салаве́й.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)