прычэ́сванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычэсваць — прычасаць ​1 і прычэсвацца ​1 — прычасацца.

прычэ́сванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычэсваць ​2 — прычасаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часа́цца ​1, чашуся, чэшашся, чэшацца; незак.

1. Расчэсваць валасы; прычэсвацца.

2. Зал. да часаць ​1 (у 1, 2 знач.).

часа́цца ​2, чэшацца; незак.

Зал. да часаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

czesać się

незак. прычэсвацца; рабіць прычоску;

czesać się z przedziałkiem — прычэсвацца з праборам (радком)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fryzować się

незак.

1. прычэсвацца;

2. рабіць [сабе] завіўку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

comb​2 [kəʊm] v.

1. часа́ць, прычэ́сваць, расчэ́сваць, зачэ́сваць;

comb one’s hair расчэ́сваць валасы́; прычэ́свацца;

comb wool часа́ць во́ўну

2. mil. прачэ́сваць (мясцовасць)

comb out [ˌkəʊmˈaʊt] phr. v. право́дзіць чы́стку (ва ўстанове і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Му́зя паранае семя, якое ўжывалася для прамочвання асновы для таго, каб ніткі не зблытваліся’ (малар., Уладз.). Славен. штырск. mugati ’разгладжваць’, múzati ’рабіць гладкім’, балг. музгам ’церці, расціраць’, макед. музга се ’слізгаць’, каш. mužǯëc sa ’лашчыцца’, m​u̯u̇sknąc ’гладзіць, песціць’, польск. muziać się ’гладка прычэсвацца’. Да прасл. mug‑/muz‑/muzg‑/myzg‑ (Куркіна, Этимология–1972, 64–68). Гл. яшчэ му́ззя, му́за 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

friesíeren

1.

vt рабі́ць прычо́ску [заві́ўку]

2.

(sich) прычэ́свацца

sich ~ lássen* — рабі́ць сабе́ прычо́ску ў цыру́льні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zuréchtmachen

аддз. vt

1) рыхтава́ць; гатава́ць

2) прыбіра́ць, наво́дзіць пара́дак (у памяшканні)

3) выпраўля́ць; (па)пра́віць

das Haar ~ — прычэ́свацца

2.

(sich) прыхаро́швацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kämmen

1.

vt

1) прычэ́сваць, расчэ́сваць

das Haar in éinem Schéitel ~ — прычаса́цца на прабо́р

2) часа́ць (воўну)

3) вайск. прачэ́сваць (мясцовасць)

2.

(sich) прычэ́свацца

sich kléidsam ~ — зрабі́ць прычо́ску да тва́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

comb

[koʊm]

1.

n.

1) грэ́бень -я m. (і ў пе́ўня)

2) скрэ́бла n.; шчо́тка для часа́ньня, часа́лка f.

3) со́ты pl., вашчы́на f.

4) грэ́бні хва́ляў

2.

v.t.

1) часа́ць

to comb one’s hair — прычэ́свацца

2) чы́сьціць скрэ́блам (каня́)

3) абшу́кваць (усю́ды), ператраса́ць, прачэ́сваць

We had to comb the whole city to find our dog — Мы абшука́лі ўвесь го́рад, паку́ль знайшлі́ свайго́ саба́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)