comb

[koʊm]

1.

n.

1) грэ́бень -я m. (і ў пе́ўня)

2) скрэ́бла n.; шчо́тка для часа́ньня, часа́лка f.

3) со́ты pl., вашчы́на f.

4) грэ́бні хва́ляў

2.

v.t.

1) часа́ць

to comb one’s hair — прычэ́свацца

2) чы́сьціць скрэ́блам (каня́)

3) абшу́кваць (усю́ды), ператраса́ць, прачэ́сваць

We had to comb the whole city to find our dog — Мы абшука́лі ўвесь го́рад, паку́ль знайшлі́ свайго́ саба́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)