аге́нт
‘прычына’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аге́нт |
аге́нты |
| Р. |
аге́нту |
аге́нтаў |
| Д. |
аге́нту |
аге́нтам |
| В. |
аге́нт |
аге́нты |
| Т. |
аге́нтам |
аге́нтамі |
| М. |
аге́нце |
аге́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
падаплёка, -і, ДМ -лёцы, ж.
Скрытая, тайная прычына чаго-н.
П. інтрыгі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узбуджа́льнік
‘прычына працэсу’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узбуджа́льнік |
узбуджа́льнікі |
| Р. |
узбуджа́льніка |
узбуджа́льнікаў |
| Д. |
узбуджа́льніку |
узбуджа́льнікам |
| В. |
узбуджа́льнік |
узбуджа́льнікі |
| Т. |
узбуджа́льнікам |
узбуджа́льнікамі |
| М. |
узбуджа́льніку |
узбуджа́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
маты́ў¹, -ты́ву, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м.
Прычына, падстава для якога-н. дзеяння.
Ён кіраваўся асабістымі матывамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сты́мул, -у, мн. -ы, -аў, м.
Пабуджальная прычына, зацікаўленасць у ажыццяўленні чаго-н.
С. у працы.
Матэрыяльныя стымулы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
sticking point [ˈstɪkɪŋˌpɔɪnt] n. прычы́на тупіка́, прычы́на бязвы́хаднага стано́вішча (пра дыскусію, перамовы)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зачэ́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж. (разм.).
1. Прыстасаванне, якім што-н. зачэпліваюць або якое што-н. трымае.
2. перан. Прычына, падстава.
З. для сваркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бязле́сіца, ‑ы, ж.
Адсутнасць лесу, лясоў; бязлессе. [Клімат] — не адзіная прычына бязлесіцы стэпаў. Гавеман.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
уважи́тельный
1. ува́жлівы;
уважи́тельная причи́на ува́жлівая прычы́на;
2. (почтительный) пава́жлівы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)