аге́нт

прычына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аге́нт аге́нты
Р. аге́нту аге́нтаў
Д. аге́нту аге́нтам
В. аге́нт аге́нты
Т. аге́нтам аге́нтамі
М. аге́нце аге́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падаплёка, -і, ДМ -лёцы, ж.

Скрытая, тайная прычына чаго-н.

П. інтрыгі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбуджа́льнік

прычына працэсу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узбуджа́льнік узбуджа́льнікі
Р. узбуджа́льніка узбуджа́льнікаў
Д. узбуджа́льніку узбуджа́льнікам
В. узбуджа́льнік узбуджа́льнікі
Т. узбуджа́льнікам узбуджа́льнікамі
М. узбуджа́льніку узбуджа́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

маты́ў¹, -ты́ву, мн.ы́вы, -ты́ваў, м.

Прычына, падстава для якога-н. дзеяння.

Ён кіраваўся асабістымі матывамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сты́мул, -у, мн. -ы, -аў, м.

Пабуджальная прычына, зацікаўленасць у ажыццяўленні чаго-н.

С. у працы.

Матэрыяльныя стымулы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sticking point [ˈstɪkɪŋˌpɔɪnt] n. прычы́на тупіка́, прычы́на бязвы́хаднага стано́вішча (пра дыскусію, перамовы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зачэ́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж. (разм.).

1. Прыстасаванне, якім што-н. зачэпліваюць або якое што-н. трымае.

2. перан. Прычына, падстава.

З. для сваркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязле́сіца, ‑ы, ж.

Адсутнасць лесу, лясоў; бязлессе. [Клімат] — не адзіная прычына бязлесіцы стэпаў. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВЫ́НІК,

гл. Прычына і вынік.

т. 4, с. 316

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

уважи́тельный

1. ува́жлівы;

уважи́тельная причи́на ува́жлівая прычы́на;

2. (почтительный) пава́жлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)