узбуджа́льнік

‘прычына працэсу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узбуджа́льнік узбуджа́льнікі
Р. узбуджа́льніка узбуджа́льнікаў
Д. узбуджа́льніку узбуджа́льнікам
В. узбуджа́льнік узбуджа́льнікі
Т. узбуджа́льнікам узбуджа́льнікамі
М. узбуджа́льніку узбуджа́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)