нахмы́ліць
‘прыціснуць што-небудзь (нахмыліць вушы)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нахмы́лю |
нахмы́лім |
| 2-я ас. |
нахмы́ліш |
нахмы́ліце |
| 3-я ас. |
нахмы́ліць |
нахмы́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
нахмы́ліў |
нахмы́лілі |
| ж. |
нахмы́ліла |
| н. |
нахмы́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нахмы́ль |
нахмы́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нахмы́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыціснуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
over a barrel
прыці́снуць да сьце́нкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
zúpressen
vt прыці́снуць, прыдушы́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прыле́жаць
‘прыціснуць, сцяць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыле́жу |
прыле́жым |
| 2-я ас. |
прыле́жыш |
прыле́жыце |
| 3-я ас. |
прыле́жыць |
прыле́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
прыле́жаў |
прыле́жалі |
| ж. |
прыле́жала |
| н. |
прыле́жала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыле́ж |
прыле́жце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыле́жаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыціска́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыціскаць — прыціснуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмя́ць, абамну́, абамне́ш, абамне́; абамне́м, абамняце́, абамну́ць; абамні́; абмя́ты; зак., што.
Прымяць, прыціснуць зверху, зрабіць шчыльнейшым.
А. салому.
|| незак. абміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. абміна́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
przycisnąć
зак. прыціснуць;
przycisnąć kogo do muru — прыціснуць (прыперці) каго да сцяны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
паска́чваць
‘надаць круглую форму чаму-небудзь; качаючы, скруціць што-небудзь у валік; качаючыся, прыціснуць што-небудзь да зямлі’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паска́чваю |
паска́чваем |
| 2-я ас. |
паска́чваеш |
паска́чваеце |
| 3-я ас. |
паска́чвае |
паска́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
паска́чваў |
паска́чвалі |
| ж. |
паска́чвала |
| н. |
паска́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паска́чвай |
паска́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паска́чваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыці́снуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прыціснуць (у 1–3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)