доброжела́тельный добразычлі́вы; прыхі́льны; спрыя́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

небезуча́стный неабыя́кавы; (благожелательный) прыхі́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхі́льнасць, -і, ж.

1. гл. прыхільны.

2. Добразычлівыя, спагадлівыя адносіны да каго-, чаго-н.; сімпатыя.

П. да сяброўкі.

3. Схільнасць да якога-н. занятку.

Вялікая п. да музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

благожела́тельный добразычлі́вы, зычлі́вы; прыхі́льны; спрыя́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прия́зненный книжн. прыя́зны; прыхі́льны; зычлі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

favourable [ˈfeɪvərəbl] adj.

1. спрыя́льны; прыхі́льны

2. ільго́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дабраду́шны, ‑ая, ‑ае.

Добры, лагодны, прыхільны да людзей. Дабрадушны чалавек. // Які выражае дабрадушнасць. Дабрадушная ўсмешка. Дабрадушны твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашапаце́ць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак.

Утварыць шапаценне. [Вера Андрэеўна] прашапацела каля Рыгора шаўковым халатам, кінула на госця прыхільны позірк. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

attached [əˈtætʃt] adj.

1. адда́ны; прыхі́льны

2. прымацава́ны; падклю́чаны; далу́чаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

well-disposed

[,weldɪˈspoʊzd]

adj.

добразычлі́вы, спрыя́льны; прыхі́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)