добрапрысто́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць добрапрыстойнага; прыстойнасць. Прытрымлівацца добрапрыстойнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэко́рум

(лац. decorum = прыстойнасць)

знешняя прыстойнасць, адпаведныя займаемай займанай пасадзе абставіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэко́рум, ‑у, м.

Кніжн. Знешняя прыстойнасць; абставіны, якія адпавядаюць становішчу або пасадзе. Прытрымлівацца дэкоруму.

[Ад лац. decorum — прыстойнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агі́дны, -ая, -ае.

Які выклікае агіду (у 1 знач.); вельмі дрэнны, брыдкі, гадкі.

А. пах.

А. ўчынак.

А. чалавек.

|| наз. агі́днасць, -і, ж.

Кожная а. павінна сваю прыстойнасць мець (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поря́дочность прысто́йнасць, -ці ж.;

э́то говори́т о его́ поря́дочности гэ́та гаво́рыць (све́дчыць) пра яго́ прысто́йнасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przyzwoitość

ж. прыстойнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

добропоря́дочность добрапрысто́йнасць, -ці ж., прысто́йнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

благови́дность прысто́йнасць, -ці ж., добрапрысто́йнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

благопристо́йность прысто́йнасць, -ці ж., добрапрысто́йнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэко́рум

(лац. decorum = прыстойнасць)

знешняя прыстойнасць; адпаведныя займаемай пасадзе абставіны.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)