при́став уст. пры́стаў, -тава м.;

ча́стный при́став участко́вы пры́стаў;

суде́бный при́став судо́вы пры́стаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысо́хлы, -ая, -ае.

Які прысох, прыстаў.

Прысохлая да ботаў гразь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прылі́плы, -ая, -ае.

Які прыліп, прыстаў да чаго-н.

Прыліплая да касы трава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымёрзлы, -ая, -ае.

1. Які прыстаў да чаго-н. пад уздзеяннем марозу.

Прымёрзлая да зямлі плашка.

2. Трохі замёрзлы, падмёрзлы.

Прымёрзлая бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыста́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыста́ўлю прыста́вім
2-я ас. прыста́віш прыста́віце
3-я ас. прыста́віць прыста́вяць
Прошлы час
м. прыста́віў прыста́вілі
ж. прыста́віла
н. прыста́віла
Загадны лад
2-я ас. прыста́ў прыста́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыста́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыста́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыста́ну прыста́нем
2-я ас. прыста́неш прыста́неце
3-я ас. прыста́не прыста́нуць
Прошлы час
м. прыста́ў прыста́лі
ж. прыста́ла
н. прыста́ла
Загадны лад
2-я ас. прыста́нь прыста́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыста́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыблу́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які прыстаў да чужога статка, двара, хаты і пад. Прыблудная асечка. Прыблудны сабака. // Які далучыўся да якой‑н. групы, прыстаў да якога‑н. месца (пра чалавека). [Цымбалюк:] Ты тут чужы, прыблудны! Маўзон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стану ​5. Станавыя адносіны ў сказе.

станавы́, ‑а́я, ‑о́е.

Які мае адносіны да стана ​2 (у 4 знач.). // у знач. наз. станавы́, ‑о́га, м. Тое, што і станавы прыстаў. [Антось:] — Заварочвай аглоблі і смалі дахаты, калі не хочаш, каб з цябе і з брата станавы садраў па рублю. С. Александровіч.

•••

Станавы прыстаў гл. прыстаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

станово́й​II уст.;

1. прил. станавы́;

станово́й при́став станавы́ пры́стаў;

2. сущ. станавы́, -во́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышэ́рхлы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які зацвярдзеў, прышэрх. // Які прыстаў, прымацаваўся да чаго‑н.; прыкарэлы. [Фельчар] пінцэтам абарваў прышэрхлую да раны падушачку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)