пры́стаў, -тава, мн. -тавы, -таваў, м. (гіст.).

1. Паліцэйская пасада невялікага адміністрацыйнага раёна.

Участковы п.

Станавы п.

2. У Расійскай дзяржаве да 1917 г.: службовая асоба, прыстаўленая да каго-, чаго-н. для нагляду.

Судовы прыстаў — судовы выканаўца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́стаў

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пры́стаў пры́ставы
Р. пры́става пры́ставаў
Д. пры́ставу пры́ставам
В. пры́става пры́ставаў
Т. пры́ставам пры́ставамі
М. пры́ставе пры́ставах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пры́стаў, -тава м., дорев. при́став;

судо́вы п. — суде́бный при́став;

участко́вы п. — участко́вый при́став;

станавы́ п. — станово́й при́став

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́стаў, ‑става, м.

1. Начальнік мясцовай паліцыі ў дарэвалюцыйнай Расіі.

2. У Маскоўскай Русі — службовая асоба, якая была прыстаўлена да каго‑, чаго‑н. для нагляду.

•••

Станавы прыстаў — у дарэвалюцыйнай Расіі — начальнік паліцэйскага ўчастка ў сельскай мясцовасці.

Судовы прыстаў — у дарэвалюцыйнай Расіі — чыноўнік судовага ведамства, які прыводзіў у выкананне рашэнне суда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстаў

т. 13, с. 83

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пры́стаў м гіст Polizihauptmann m -(e)s, -leute;

судо́вы пры́стаў Gerchtsvollzieher m -s, -;

участко́вы пры́стаў Reviervorsteher [-´vi:r-] m -s, - (ines Polizeireviers)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

станавы прыстаў

т. 15, с. 144

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

судовы прыстаў

т. 15, с. 255

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

при́став уст. пры́стаў, -тава м.;

ча́стный при́став участко́вы пры́стаў;

суде́бный при́став судо́вы пры́стаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысо́хлы, -ая, -ае.

Які прысох, прыстаў.

Прысохлая да ботаў гразь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)