при́ стань ж.
1. пры́ стань, -ні ж.
2. перен. уст. прыста́ нак , -нку м. а́ нішча, -шча ср.
ти́ хая при́ стань ці́ хі прыста́ нак , ці́ хае прыста́ нішча.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Blé ibe
f -, -n прыста́ нак , прыту́ лак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Fré istätte
f -, -n прыста́ нішча, прыста́ нак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Прыпі́ рак ’прыстанак , прыстанішча’ (Янк. 2). Суфіксальны дэрыват ад прыпіра́ ць (гл. пе́ рці ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
przystań
ж.
1. прыстань;
2. прыстанак , прыстанішча
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Пры́ стань ’гавань, порт’ (ТСБМ , Ласт. , Бяльк. , Растарг. , Мат. Гом. ; пух. , Сл. ПЗБ ), ’прыстанішча, прыстанак ’ (Нас. ; ігн. , Сл. ПЗБ ; ТС ), ’прымацтва’ (Растарг. ), ’месца, дзе вяжуць плыты’ (Мат. Гом. ), ’месца на беразе вадаёма, дзе мыюць бялізну’ (Сл. ПЗБ ). Да прыста́ ць , прыста́ ну < стаць (гл.). Рус. при́ стань ’прыстань’, дыял. ’кладка на рацэ, возеры для паласкання бялізны’, укр. при́ стани ’прыстанак ’, польск. przystań ’прыстань’. Варбат (Слав. языкозн. , IX, 70) прапануе рэканструкцыю прасл. *pristanъ/ь//*perstanъ/ь .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
оби́ тель ж.
1. уст. церк. ы́ р, -ра́ м.
2. перен. прыста́ нак , -нку м. і́ на, -ны ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
валга́ ла , вальха́ ла
(ням. Walhalla, ад ст. -сканд. Valhöll = палац забітых)
паводле старажытнаскандынаўскай міфалогіі, палац бога Одзіна, дзе знайшлі прыстанак душы забітых воінаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
прибе́ жище ср. книжн. а́ нішча, -шча ср. прыста́ нак , -нку м. (приют) прыту́ лак, -лку м. (защита) абаро́ на, -ны ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прыём ’прыстанішча, прыстанак ’ (Ян. ), таксама прыймо́ ’прыём’ (Ласт. , Байк. і Некр. , Др.-Падб. ). Сюды ж вытворнае прыёмыш ’прыёмны сын або прыёмная дачка’ (ТСБМ ) і яго дэрывацыйны варыянт пры́ мыш ’прыёмыш; прымак’ (Нас. ). Бяссуфікснае ад прыйма́ ць/прым́ аць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)