тапало́гія, -і, ж. (спец.).

Раздзел матэматыкі, прысвечаны вывучэнню найбольш агульных уласцівасцей геаметрычных фігур, якія не мяняюцца пры любых дэфармацыях.

|| прым. тапалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

протазаало́гія, ‑і, ж.

Раздзел заалогіі, прысвечаны вывучэнню прасцейшых арганізмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селенагра́фія, ‑і, ж.

Раздзел астраноміі, прысвечаны апісанню паверхні Месяца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабле́мны, ‑ая, ‑ае.

Прысвечаны вырашэнню якой‑н. праблемы. Праблемныя пытанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

посвящённый

1. азнаёмлены; паінфармава́ны; уве́дзены;

2. прысве́чаны;

3. пасвячо́ны; см. посвяти́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

візанціназна́ўства, ‑а, н.

Раздзел гістарыяграфіі сярэдніх вякоў, прысвечаны гісторыі вывучэння Візантыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́след, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Навуковы эксперымент, прысвечаны вывучэнню пэўных з’яў, атрыманню неабходных дадзеных для высвятлення заканамернасцей.

|| прым. до́следны, -ая, -ае.

Д. ўчастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уда́рны², -ая, -ае.

1. Перадавы па выкананні планаў і норм, па прадукцыйнасці працы.

Ударная брыгада.

Ударная праца.

2. Першачарговы, неадкладны, а таксама прысвечаны вельмі важнай рабоце.

Ударная будоўля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паніхі́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -хі́д, ж.

Царкоўная служба па нябожчыку.

○

Грамадзянская паніхіда — сход перад пахаваннем, прысвечаны памяці памерлага, жалобны мітынг.

|| прым. паніхі́дны, -ая, -ае.

П. настрой (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пантэо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Манументальны будынак — месца пахавання славутых дзеячаў.

2. У старажытных грэкаў і рымлян: храм, прысвечаны ўсім багам.

3. Сукупнасць багоў якой-н. рэлігіі (кніжн.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)