appropriation [əˌprəʊpriˈeɪʃn] n. fml

1. прысвае́нне, прысво́йванне;

appropriation of property прысвае́нне маёмасці

2. асігнава́нне; выдзяле́нне грашо́вых сум для спецыя́льных мэт

3. асігнава́ная су́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przywłaszczenie

н. прысваенне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

присвое́ние

1. (захват) прысвае́нне, -ння ср., прыўла́шчванне, -ння ср.,

2. (звания и т. п.) прысвае́нне, -ння ср.; нада́нне, -ння ср.;

присвое́ние почётного зва́ния «Заслу́женный де́ятель иску́сств Респу́блики Беларусь» прысвае́нне (нада́нне) ганаро́вага зва́ння «Заслу́жаны дзе́яч маста́цтваў Рэспу́блікі Беларусь».

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Zúeignung

f - прысвячэ́нне, прысвае́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апрапрыя́цыя

(лац. appropriatio = засваенне)

прысваенне, завалоданне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

assumption​1 [əˈsʌmpʃn] n.

1. меркава́нне, дапушчэ́нне

2. fml прысвае́нне, захо́п (улады)

3. прыня́цце (абавязку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эксплуата́цыя, -і, ж.

1. Бязвыплатнае прысваенне аднымі людзьмі прадуктаў працы іншых людзей.

2. Сістэматычнае выкарыстанне для якіх-н. практычных мэт прыродных багаццяў, сродкаў вытворчасці, будынкаў, машын і пад.

Э. аўтамабіля.

Служба эксплуатацыі на аўтамабільных дарогах.

Э. будынка тэатра.

|| прым. эксплуатацы́йны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захо́п, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. захопліваць — захапіць (у 1 знач.).

2. Гвалтоўнае прысваенне чаго‑н., авалоданне чым‑н. Захоп улады. Захоп тэрыторыі. Захоп сялянамі памешчыцкіх зямель.

3. Тое, што і захват.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узурпа́цыя

(лац. usurpatio)

незаконны захоп улады, прысваенне чужых правоў на што-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

promocja

ж.

1. перавод (у наступны клас);

2. прысваенне навуковай ступені;

promocja doktorska — прысваенне ступені доктара;

3. прамоцыя, заахвочванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)