stay1 [steɪ] n.

1. знахо́джанне;

a week’s stay тыднёвае знахо́джанне

2. адтэрміно́ўка, прыпыне́нне;

a stay of execution спыне́нне выкана́ння рашэ́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абру́пцыя

(лац. abruptio)

муз. раптоўнае прыпыненне мелодыі як сродак музычнай экспрэсіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ве́та

(лац. veto = забараняю)

забарона, адмена, прыпыненне дзеяння якога-н. рашэння, пастановы (налажыць в.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лімфаста́з

(ад лімфа + -стаз)

прыпыненне цыркуляцыі лімфы ў лімфатычных сасудах у выніку з’яўлення перашкод да іх адтоку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анабіёз

(фр. anabiose, ад гр. anabiosis = ажыўленне)

1) біял. прыпыненне жыццёвых працэсаў у арганізме з наступным аднаўленнем іх пры спрыяльных умовах; назіраецца пераважна ў беспазваночных (насякомых, круглых чарвей і інш.);

2) перан. запавольванне, прыпыненне сваёй дзейнасці ў якой-н. галіне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

абалі́цыя

(лац. abolitio = знішчэнне, скасаванне)

1) скасаванне закону, рашэння;

2) юр. прыпыненне крымінальнай справы на стадыі, калі вінаватасць падследнага яшчэ не даказана.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Suspensin

f -, -en

1) (часо́вае) звальне́нне (з пасады)

2) адкла́дванне, прыпыне́нне

3) хім. суспе́нзія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абалі́цыя

(лац. abolitio = знішчэнне, скасаванне)

1) скасаванне закону, рашэння;

2) юр. прыпыненне крымінальнай справы на стадыі, калі вінаватасць падследнага яшчэ не даказана.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ДАЎГАВЕ́ЧНАСЦЬ,

уласцівасць тэхн. вырабу (прыстасавання, збудавання) захоўваць працаздольнасць да надыходу гранічнага стану, пры якім далейшая эксплуатацыя яго павінна быць спынена з-за неадхільнага парушэння патрабаванняў тэхнікі бяспекі або выхаду параметраў за ўстаноўленыя межы. Адзін з асн. паказчыкаў надзейнасці вырабаў. Колькасна ацэньваецца рэсурсам — працягласцю функцыянавання вырабу (або аб’ёмам выкананай ім работы) ад пачатку эксплуатацыі да надыходу гранічнага стану. Для многіх вырабаў (электроннай тэхнікі і інш.) крытэрыем гранічнага стану з’яўляецца прыпыненне дзейнасці (гл. Безадказнасць). Д. вызначаецца разлікамі, спец. даследаваннямі з выкарыстаннем тэхнічнай дыягностыкі. На Беларусі праблемы Д. вывучаюцца ў Ін-це надзейнасці машын Нац. АН і інш.

т. 6, с. 64

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спыне́нне н.

1. тэх. Stppen n -s, -, Stlllegen n-s; bschaltung f -, -en;

2. (затрыманне) nhalten n -s, Halt m -es; Hltmachen n -s, Stppen n -s; Stckung f - (затрымка);

3. (прыпыненне) Unterbrchung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)