◎ Напопускі ’наўздагон’ (карэл., Сцяшк. Сл.). З на-, по- і пускаць, параўн. прыпусціць ’кінуцца бегчы’, рус. взапуски ’навыперадкі’ і інш., першапачаткова, відаць, ад папусціць ’уступіць, паддацца, даць сябе апярэдзіць’, словаўтварэнне як у наперагонкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыпу́шчаны

1. в разн. знач. припу́щенный;

2. при́гнанный, подо́гнанный;

1, 2 см. прыпусці́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)