pojednać

зак. прымірыць, памірыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пагадзі́ць, -гаджу́, -го́дзіш, -го́дзіць; зак.

1. што. Прывесці ў адпаведнасць з чым-н.

П. супярэчнасці.

2. каго. Памірыць, прымірыць.

П. спрачальнікаў.

|| незак. пагаджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палаго́дніць

‘прымірыць каго-небудзь; зрабіць каго-небудзь лагодным’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. палаго́дню палаго́днім
2-я ас. палаго́дніш палаго́дніце
3-я ас. палаго́дніць палаго́дняць
Прошлы час
м. палаго́дніў палаго́днілі
ж. палаго́дніла
н. палаго́дніла
Загадны лад
2-я ас. палаго́дні палаго́дніце
Дзеепрыслоўе
прош. час палаго́дніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымірэ́нец, ‑нца, м.

Той, хто імкнецца прымірыць, згладзіць класавыя супярэчнасці; прыхільнік прымірэнства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умиротвори́ть сов. (примирить кого с кем) прыміры́ць, заміры́ць; (успокоить) супако́іць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

make peace

а) прыміры́ць, пагадзі́ць (-ца)

б) заключы́ць мір

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pour oil on troubled waters

прыміры́ць, уціхамі́рыць хвалява́ньне, бу́чу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зміры́ць, зміру, змірыш, змірыць; зак., каго-што.

Разм. Памірыць, прымірыць. Змірыць суседзяў. □ — Пажылі б на маім месцы, ведалі б тады, як гэта дзвюх кошак у адным мяшку змірыць. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абы́¹, злуч.

1. Далучае ўмоўныя і мэтавыя даданыя сказы; ужыв. пераважна з часц. «толькі».

Усё будзе добра, абы толькі на зямлі быў мір.

Ты хочаш прымірыць усіх, абы ціха было.

2. Ужыв. з даданымі сказамі часу; адпавядае злуч. «толькі», «як толькі» (разм.).

Абы вольная хвіліна, то яе ўжо ў хаце няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымі́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прымірыць.

2. у знач. прым. Які прымірыўся, пагадзіўся з кім‑н.; заспакоены. Потым .. [Марына Паўлаўна і Вера] прыміраныя, блізкія, з дружнай энергіяй узяліся за сваю супольную работу. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)