прыла́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыладзіцца.

2. Зал. да прыладжваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умайстрава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Разм. Прыладзіцца. [Кот] умайстраваўся ў галавах, побач з Купалавым месцам. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыла́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прынаджваць — прыладзіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. прыладжвацца — прыладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыснасці́ць (пріснасьці́ць) ’прыладзіць’ (Бяльк.), прыснасці́цца ’прыладзіцца, прымасціцца’ (жлоб., Нар. словатв.). Да снасць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

злаўчы́цца

1. разм. (прыладзіцца) etw. fértig bríngen*, etw. geschíckt ánstellen [zu Stánde bríngen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Прымісцігава́цца экспр. ’прыладзіцца’ (воран., Сл. ПЗБ). Прэфіксальнае ўтварэнне да незафіксаванага *місцігава́цца, экспрэсіўнага карэляту мясці́цца, гл. ме́сціць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нала́дзіцца, -ла́джуся, -ла́дзішся, -ла́дзіцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пайсці на лад; прыняць належны кірунак; устанавіцца.

Работа наладзілася.

Надвор’е наладзілася.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць прыгодным (для работы, карыстання і пад.).

Станок наладзіўся.

3. Сабрацца, прыладзіцца рабіць што-н.

Н. слухаць радыё.

|| незак. нала́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыце́рціся, прытру́ся, прытрэ́шся, прытрэ́цца; прытро́мся, прытраце́ся, прытру́цца; прыцёрся, -це́рлася; прытры́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Шчыльна далучыцца ў выніку прыгонкі, шліфоўкі, трэння.

2. перан., да каго-чаго. Прыстасавацца, прыладзіцца (разм.).

П. адзін да аднаго.

|| незак. прыціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. прыціра́нне, -я, н. (да 1 знач.) і прыці́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́фель ‑фля і ку́халь, ‑хля, м.

Бакал для піва. Па шкле куфля аплывала белая пена і шлёпалася пад ногі. Лобан. Сабе Апейка папрасіў кухаль піва; пакуль буфетчыца налівала, агледзеўся, дзе б прыладзіцца. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прышы́цца ’прыладзіцца’ (ТС). Да шы́цца, шыць (гл.); параўн. укр. приши́тися ’прышыцца, прымацавацца’, рус. маск. приши́ться ’далучыцца да некага з карыслівай мэтай, прымазацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)