Verbum

анлайнавы слоўнік

прыкла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыкладваць — прыкласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыкласці і прылажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прыкласці ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паднажа́ць

‘аказаць уплыў на што-небудзь, прыкласці больш сіл на выкананне чаго-небудзь (паднажаць на кватэрным фронце)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прытарцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Спец. Прыкласці, прыклеіць пад адзін ўзровень (фанеру).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

załączyć

зак. далучыць; дадаць; прыкласці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

daránsetzen

álles ~ — прыкла́сці ўсе намага́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прыста́віць, -а́ўлю, -а́віш, -а́віць; -а́ўлены; зак.

1. каго-што. Паставіць ушчыльную да чаго-н., прыкласці.

П. зэдлік да ложка.

2. каго (што). Прызначыць для догляду, нагляду пры кім-, чым-н.

П. варту да чаго-н.

|| незак. прыстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прыстаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прылажы́ць

1. (далучаць) béilegen vt, béifügen vt;

2. (прыкласці) áuflegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прышлёпнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм.

1. каго-што. Шлёпнуўшы, прыціснуць. Прышлёпнуць муху.

2. што. Прыкласці з сілай, пакінуўшы адбітак. Прышлёпнуць пячатку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)