avow

[əˈvaʊ]

v.t.

прызнава́цца, шчы́ра каза́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disavow

[,dɪsəˈvaʊ]

v.t.

адрака́цца; адмаўля́цца; не прызнава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

przyznawać się

незак. прызнавацца, сазнавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сознава́ться

1. (признаваться) прызнава́цца;

2. страд. усведамля́цца; разуме́цца; см. сознава́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каці́равацца, -руюся, -руешся, -руецца; -руйся; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Цаніцца, ацэньвацца (пра тавары, каштоўныя паперы, валюту; спец.).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Быць у абароце на біржы (спец.).

3. Атрымліваць, мець тую або іншую ацэнку ў вачах грамадства: цаніцца, прызнавацца значным.

Чалавек з ведамі каціруецца ўсюды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вини́ться уст., прост. віні́цца, прызнава́цца (у чым); прызнава́ць (сваю́) віну́; (каяться) ка́яцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zwierzać się

незак. давярацца; прызнавацца; выказваць (адкрываць) свае думкі; дзяліцца сваімі думкамі;

zwierzać się z czego — прызнавацца ў чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

confess [kənˈfes] v.

1. прызнава́ць;

confess a fault прызна́ць памы́лку

2. (to smth./to doing smth.) прызнава́цца, сазнава́цца

3. relig. паспавяда́ць, вы́спаведаць; паспавяда́цца, вы́спаведацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

испове́доваться

1. сов. паспавяда́цца, вы́спаведацца; (покаяться, признаться) пака́яцца, прызна́цца, паспавяда́цца (каму, у чым);

2. несов. спавяда́цца; (каяться, признаваться) ка́яцца, прызнава́цца, спавяда́цца (каму, у чым);

3. несов., страд. спавяда́цца; вызнава́цца; ве́рыцца; трыма́цца; прызнава́цца; прытры́млівацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zúgestehen

* vt прызнава́цца (у чым-н.)

zúgestanden, dass… — дапу́сцім, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)