inshore​1 [ˈɪnʃɔ:] adj. прыбярэ́жны;

an inshore wind ве́цер з мо́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nabrzeżny

прыбярэжны, узбярэжны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nadbrzeżny

узбярэжны, прыбярэжны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

coastal

[ˈkoʊstəl]

adj.

узьбярэ́жны, прыбярэ́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

літара́льны​2

(лац. litoralis, ад litus = узбярэжжа)

прыбярэжны (напр. л-ыя адклады).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шхе́ры, ‑аў; адз. няма.

Спец. Скалістыя астравы побач з моцна зрэзанымі марскімі берагамі; прыбярэжны марскі раён, у склад якога ўваходзяць такія астравы. Здаецца, ці выгляне сонца калі. Ад левага борта скалістыя шхеры, Ад правага — голыя горы ўдалі. Танк.

[Ад швед. skär — скалісты востраў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

onshore

[,ɑ:nˈʃɔr]

1.

adj.

узьбярэ́жны, прыбярэ́жны

2.

adv.

на бе́разе; у бок бе́рагу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

riverine

[ˈrɪvəraɪn]

adj.

1) рачны́

2) прыбярэ́жны, прырэ́чны, узьбярэ́жны

a riverine town — мястэ́чка на рацэ́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тру́шчыцца, ‑шчыцца; незак.

Разм.

1. Ламацца, крышыцца. Не ўмяшчаючыся ў берагах, лёд напаўзаў на пясок, крышыўся, трушчыўся і з лёгкасцю падмінаў пад сябе прыбярэжны лазняк. Краўчанка. Прыглушана загулі скалы. Вялізныя [камяні] павольна і плаўна скакалі з уступа на ўступ, трушчыліся і падалі ўніз буйным каменным дажджом. Савіцкі.

2. Зал. да трушчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шхе́ры

(шв. skär = скала)

скалістыя астравы побач з моцна зрэзанымі марскімі берагамі; прыбярэжны марскі раён, у склад якога ўваходзяць такія астравы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)