БРУСІ́ЛАЎСКІ ПРАРЫ́Ў 1916, гл. Паўднёва-Заходняга фронту наступленне 1916.

т. 3, с. 270

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лоеўскі прарыў 1920

т. 9, с. 338

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Свянцянскі прарыў 1915

т. 14, с. 270

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАРЛІ́ЦКІ ПРАРЫ́Ў 1915,

стратэгічная аперацыя германа-аўстр. войск 2—5 мая супраць рускага Паўд.-Зах. фронту ў 1-ю сусв. вайну 1914—18. Каб вывесці Расію з вайны герм. камандаванне вырашыла нанесці ёй знішчальны ўдар, пачаткам якога і быў Гарліцкі прарыў. Ажыццяўлялася ў Паўд. Польшчы ў раёне г. Гарліцы сіламі 11-й герм. арміі (ген. А.Макензен) і 4-й аўстра-венг. арміі (эрцгерцаг Іосіф Фердынанд). У рус. 3-я армія (ген. Д.Р.Радка-Дзмітрыеў), на якую быў скіраваны асн. ўдар, мела вял. некамплект у людзях, ёй не хапала снарадаў. Рус. абарона была прарвана, і да 8 мая герм.-аўстр. войскі прасунуліся на 40 км. Рус. Стаўка і камандаванне Паўд.-Зах. фронту (ген. М.І.Іваноў) не здолелі арганізаваць контрудар. 3.6.1915 герм.-аўстр. войскі занялі Перамышль, 22 чэрв. — Львоў. Рус. войскі, страціўшы 500 тыс. палонных і 344 гарматы, пакінулі Галіцыю.

т. 5, с. 62

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

проры́в в разн. знач. прары́ў, -ры́ву м.;

проры́в плоти́ны прары́ў плаці́ны;

проры́в фро́нта воен. прары́ў фро́нту;

ликвиди́ровать проры́в перен. ліквідава́ць прары́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грыфо́н

‘прарыў газу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грыфо́н грыфо́ны
Р. грыфо́на грыфо́наў
Д. грыфо́ну грыфо́нам
В. грыфо́н грыфо́ны
Т. грыфо́нам грыфо́намі
М. грыфо́не грыфо́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

breakthrough [ˈbreɪkθru:] n. (in) дасягне́нне; прары́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прары́ю прары́ем
2-я ас. прары́еш прары́еце
3-я ас. прары́е прары́юць
Прошлы час
м. прары́ў прары́лі
ж. прары́ла
н. прары́ла
Загадны лад
2-я ас. прары́й прары́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прарыўны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які выклікае прарыў, суправаджаецца прарывам (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przedarcie się

н. прарыў;

~e się przez front — прарыў праз фронт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)