прапе́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прапячы.

2. у знач. прым. Добра выпечаны. Прапечаны хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапры́шчыць

‘прапячы што-небудзь і без прамога дапаўнення (прапрышчыць у печы)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прапры́шчу прапры́шчым
2-я ас. прапры́шчыш прапры́шчыце
3-я ас. прапры́шчыць прапры́шчаць
Прошлы час
м. прапры́шчыў прапры́шчылі
ж. прапры́шчыла
н. прапры́шчыла
Загадны лад
2-я ас. прапры́шчы прапры́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час прапры́шчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прапе́чаны

1. пропечённый; прожа́ренный;

2. прожжённый;

1, 2 см. прапячы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прожа́рить сов.

1. (приготовить для еды) прапячы́; (мясо) прасма́жыць; (сало) прасква́рыць; (кофе, семечки и т. п.) прапра́жыць;

2. перен. (прогреть на солнце) прапалі́ць, напячы́, прапячы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недапячы́, ‑пяку, ‑пячэш, ‑пячэ; ‑пячом, ‑печаце; пр. недапёк, ‑пякла, ‑пякло; заг. недапячы; зак.

1. што. Не зусім добра прапячы; не давесці пячэннем да поўнай гатоўнасці. Недапячы хлеб. Недапячы яечню.

2. што і чаго. Выпечы, спячы менш, чым патрэбна. Недапячы пуд хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упячы́, упяку́, упячэ́ш, упячэ́; упячо́м, упечаце́, упяку́ць; упёк, упякла́, -ло́; упячы́; упе́чаны; зак.

1. што. Спячы, добра прапячы.

У. хлеб.

2. каго (што). Адправіць куды-н. супраць волі; зняволіць (разм.).

У. ў глуш.

У. ў турму.

3. каго. Папракнуць, з’едліва сказаць што-н. каму-н. (разм.).

У. каго-н. на сходзе.

4. што. Марна патраціць (разм.).

Упяклі столькі грошай.

|| незак. упяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проже́чь сов., в разн. знач. прапалі́ць, мног. папрапа́льваць; (продырявить калёным железом — ещё) прапячы́, мног. папрапяка́ць; см. прожига́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́печы, ‑пеку, ‑печаш, ‑печа; ‑печам, ‑печаце, ‑пекуць; пр. выпек, ‑пекла; заг. выпечы; зак., што.

1. Прыгатаваць пячэннем, спячы. Пякарня выпекла тону хлеба.

2. Добра прапячы.

3. Расходаваць цеста ў працэсе пячэння. Выпечы ўвесь замес.

4. Знішчыць агнём, жарам, кіслатою. Выпечы бародаўку.

5. Выпаліць знак, кляймо на чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́печы, -пеку, -печаш, -печа; -печам, -печаце, -пекуць; вы́пек, -пекла; -печы; -печаны; зак., што.

1. Прыгатаваць пячэннем.

Пякарня выпекла тону хлеба.

2. Добра прапячы.

Хлеб не выпечаны.

3. Расходаваць у працэсе пячэння.

В. ўсё цеста.

4. Знішчыць агнём, жарам, кіслатой.

В. бародаўку.

5. Выпаліць на чым-н. (знак, кляймо).

В. кляймо.

|| незак. выпяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. выпяка́нне, -я, н. і вы́печка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. выпячны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Выпячныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гото́вность гато́ўнасць, -ці ж.;

в боево́й гото́вности у баяво́й гато́ўнасці;

в гото́вности напагато́ве;

испе́чь до по́лной гото́вности спячы́ по́ўнасцю, прапячы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)