прапры́шчыць

‘прапячы што-небудзь і без прамога дапаўнення (прапрышчыць у печы)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прапры́шчу прапры́шчым
2-я ас. прапры́шчыш прапры́шчыце
3-я ас. прапры́шчыць прапры́шчаць
Прошлы час
м. прапры́шчыў прапры́шчылі
ж. прапры́шчыла
н. прапры́шчыла
Загадны лад
2-я ас. прапры́шчы прапры́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час прапры́шчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)