зо́ркий

1. зо́ркі;

2. перен. (проницательный) прані́клівы; (пристальный) пі́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пранікнёны, -ая, -ае (кніжн.).

1. 3 вялікім унутраным пранікненнем, хвалююча шчыра.

Пранікнёная прамова.

2. Тое, што і праніклівы (у 2 знач.).

Пранікнёныя вочы.

|| наз. пранікнёнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

clear-sighted [ˌklɪəˈsaɪtɪd] adj. празо́рлівы, дальнаба́чны, прані́клівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дапы́тлівы, -ая, -ае.

1. Які імкнецца ўсё зразумець, пазнаць.

Гэта быў д. чалавек.

2. Праніклівы, здольны многае заўважыць, прадбачыць.

Д. розум.

Абвесці дапытлівым позіркам пакой.

|| наз. дапы́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wnikliwy

праніклівы; уважлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зо́ркі, -ая, -ае.

1. Які мае востры зрок, добра бачыць далёкія і дробныя прадметы.

Зоркае вока.

2. перан. Праніклівы, пільны.

Быць зоркім і пільным на варце.

|| наз. зо́ркасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Кметлі́вы ’дагадлівы, праніклівы’ (Др.-Падб., Гарэц.). Гл. кметкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tíefblickend

a прані́клівы, глыбакаду́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

penetránt

a прані́злівы, прані́клівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

incisive [ɪnˈsaɪsɪv] adj. во́стры; прані́клівы;

an incisive mind во́стры ро́зум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)