прамачы́ць, -ачу́, -о́чыш, -о́чыць; -о́чаны; зак., што.

Даць прамокнуць чаму-н.; насыціць вільгаццю.

П. ногі.

Дождж добра прамачыў зямлю.

|| незак. прамо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наскро́зь, прысл.

1. Праз усю таўшчыню чаго-н.

Прамокнуць н.

2. перан. Поўнасцю, цалкам.

Лес н. апавіты змрокам.

◊

Бачыць наскрозь — вельмі добра ведаць каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрамака́ць, ‑ае; зак.

Прамокнуць — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамачы́цца, ‑мачуся, ‑мочышся, ‑мочыцца; зак.

Стаць наскрозь мокрым, вільготным; прамокнуць. Ногі прамачыліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przemoknąć

зак. прамокнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

drench [drentʃ] v. : be drenched to the skin прамо́кнуць да касце́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zamoknąć

зак. намокнуць; прамокнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прамака́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да прамокнуць.

2. Прапускаць вільгаць, сырасць.

прамака́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прамакнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zmoknąć

зак. змокнуць; прамокнуць; намокнуць;

zmoknąć do (suchej, ostatniej) nitki — прамокнуць да (апошняй) ніткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

durchnässt

a прамо́клы

~ wérden — прамо́кнуць наскро́зь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)